ESOTERIE
In het woord Esoterie ligt besloten het innerlijke, waarbij "eso" (het naar binnen zijnde of gericht) het tegenovergestelde is van "exo" (het naar buiten zijnde of gerichte).
Volgens het woordenboek betekent Esoterisch "voor ingewijden" en in zekere zin dekt deze "vertaling" wel enigszins de bedoeling van het begrijp.
Voor mij betekent Esoterie "het innerlijke weten", het weten welke een ieder mens in zichzelf aanwezig heeft. Vaak is er slechts een kleine "vonk" van herkenning nodig om het innerlijke weten van de mens ten volle, binnen het kader van zijn huidige manifestatie, te laten ontwaken.
In dit innerlijke weten ligt besloten onze herkomst, ons doel in deze Kosmos en zeker ook de weg der terugkeer naar onze plaats van herkomst. Met dit verschil dat de terugkeer een rijkdom is, een positieve toevoeging aan het grote vanwaar wij ooit, op zielsniveau, vertrokken zijn.
Tussen het vertrek uit "de bron" en de terugkeer naar deze "bron" liggen vele belevingswerelden, ook wel "incarnaties" en "reïncarnaties" genoemd. Tijdens deze fysieke manifestatie of manifestaties (op stoffelijk niveau) zijn wij in de gelegenheid om ons te herinneren dat wij onderdeel zijn van het Scheppende en derhalve al het geschapene een onlosmakelijk deel van onzelf is.
Vanuit deze (ziels)herinnering kunnen wij weten en beleven dat alles wat wij in de stof gezocht hebben slechts van suggestieve en tijdelijke aard en natuur is. Nu is niet de bedoeling hier weer te geven dat wij als (schijn)heiligen op deze Aarde rond dienen te lopen, maar mogelijkerwijze is de "les" waarvoor wij gekozen hebben het inzien van de dualiteit waarvoor wij gekozen hebben.
Als deze dualiteit door onszelf herkend wordt kan de weg tot de eenheid gezocht worden. Niet de fysieke eenheid, want immers ons lichaam is het directe gevolg van het dualistische principe (conceptie is dualiteit - de versmelting na de conceptie is een moment van eenheid, 2 wordt 1), maar de geestelijke dualiteit te boven, waardoor de volheid van dat wat wij zijn, beleefd mag en kan worden.
Het innerlijke "weten" ofwel de Esoterie geeft reeds duizenden jaren de wegen aan welke bewandeld kunnen worden om tijdens deze fysieke incarnatie te komen tot het bewustzijn welke de geestelijke dualiteit te boven gaat.
Veelal werd deze "kennis" in geheimscholen, verbaal, doorgegeven en was slechts een selecte kring op het esoterische pad. Kennis werd ook naar buiten toe gedeeld, vaak voorzichtig en gecamoufleerd maar ook verstaanbaar en benadrukt ("Wie ore heeft die hore !").
In onze huidige tijd verworden echter de dualiteiten tot extremen en vandaar dat veel van de "Oude-Esoterische" kennis gedeeld kan worden in een wereld welke behoefte heeft aan de herbezinning van herkomst, doel, invulling en weg.
Ik hoop op mijn wijze een bijdrage te mogen leveren aan het "wakker maken" van de mens, op welk niveau deze dit bewustzijn ook zoekt.
Volgens het woordenboek betekent Esoterisch "voor ingewijden" en in zekere zin dekt deze "vertaling" wel enigszins de bedoeling van het begrijp.
Voor mij betekent Esoterie "het innerlijke weten", het weten welke een ieder mens in zichzelf aanwezig heeft. Vaak is er slechts een kleine "vonk" van herkenning nodig om het innerlijke weten van de mens ten volle, binnen het kader van zijn huidige manifestatie, te laten ontwaken.
In dit innerlijke weten ligt besloten onze herkomst, ons doel in deze Kosmos en zeker ook de weg der terugkeer naar onze plaats van herkomst. Met dit verschil dat de terugkeer een rijkdom is, een positieve toevoeging aan het grote vanwaar wij ooit, op zielsniveau, vertrokken zijn.
Tussen het vertrek uit "de bron" en de terugkeer naar deze "bron" liggen vele belevingswerelden, ook wel "incarnaties" en "reïncarnaties" genoemd. Tijdens deze fysieke manifestatie of manifestaties (op stoffelijk niveau) zijn wij in de gelegenheid om ons te herinneren dat wij onderdeel zijn van het Scheppende en derhalve al het geschapene een onlosmakelijk deel van onzelf is.
Vanuit deze (ziels)herinnering kunnen wij weten en beleven dat alles wat wij in de stof gezocht hebben slechts van suggestieve en tijdelijke aard en natuur is. Nu is niet de bedoeling hier weer te geven dat wij als (schijn)heiligen op deze Aarde rond dienen te lopen, maar mogelijkerwijze is de "les" waarvoor wij gekozen hebben het inzien van de dualiteit waarvoor wij gekozen hebben.
Als deze dualiteit door onszelf herkend wordt kan de weg tot de eenheid gezocht worden. Niet de fysieke eenheid, want immers ons lichaam is het directe gevolg van het dualistische principe (conceptie is dualiteit - de versmelting na de conceptie is een moment van eenheid, 2 wordt 1), maar de geestelijke dualiteit te boven, waardoor de volheid van dat wat wij zijn, beleefd mag en kan worden.
Het innerlijke "weten" ofwel de Esoterie geeft reeds duizenden jaren de wegen aan welke bewandeld kunnen worden om tijdens deze fysieke incarnatie te komen tot het bewustzijn welke de geestelijke dualiteit te boven gaat.
Veelal werd deze "kennis" in geheimscholen, verbaal, doorgegeven en was slechts een selecte kring op het esoterische pad. Kennis werd ook naar buiten toe gedeeld, vaak voorzichtig en gecamoufleerd maar ook verstaanbaar en benadrukt ("Wie ore heeft die hore !").
In onze huidige tijd verworden echter de dualiteiten tot extremen en vandaar dat veel van de "Oude-Esoterische" kennis gedeeld kan worden in een wereld welke behoefte heeft aan de herbezinning van herkomst, doel, invulling en weg.
Ik hoop op mijn wijze een bijdrage te mogen leveren aan het "wakker maken" van de mens, op welk niveau deze dit bewustzijn ook zoekt.
André Molenaar, november 2001.
